nu in Cambodja

Vanmorgen weer vroeg opgestaan, om 5:45u. Ontbeten en om 7 uur zaten we al in de bus. Eerst nog een groepsfoto met de schauffuer en de gids gemaakt.
Binnen een uur naar de grens gereden. Daar aangekomen allemaal de bus uit en lopen naar de grenspost van Vietnam. Daar kregen we een stempel in het paspoort en toen naar Cambodja lopen door een stukje niemandsland denk ik. De koffers werden achterop een paar brommertjes naar de cambodjaanse kant gebracht. We waren wel benieuwd of ze straks ook allemaal daar zouden staan. Bij de Cambodjaanse grens paspoort af moeten geven met 23 dollar er in. Dan waren we meteen aan de beurt. Het schijnt dat het anders wel enkele uren kan duren voordat je de grens over bent. dit ging in ieder geval vrij vlot. Toen kregen we allemaal een medische controle. Eigenlijk moesten we allemaal formulieren invullen maar toen er enkele dollars te voorschijn kwamen ging het allemaal makkelijker. Een man met een mondkapje kwam met een soort thermometer in pistoolvorm en zette die op onze hals. Dat was om de temperatuur te meten. " Iedereen is kerngezond verklaart".
Gelukkig heb ik deze belachelijke vertoning op video staan voor de thuisblijvers.
Nou daarna verder onderweg gelunched en daarna een bezoek gebracht aan de Killing Fields. Heel indrukwekkend als je daar al die schedels en botten van mensen ziet liggen.
Tijdens het bewind van Pol Pot zijn er ongeveer 2 miljoen cambodjanen uitgemoord. Als je een bril droeg of er intulectueel uitzag werd je al vermoord. De hele bevolking van de hoofdstad Phnom Pen en andere steden is naar het platte land afgevoerd om daar te werken. Maar de meeste werden er vermoord. Ook onze gids was haar broer en zuster en ouders en enkele ooms en tantes kwijt geraakt.
Daarna naar het hotel, dan zie je het contrast. Aan de ene kant van de muur is ons luxe zwembad en als we later aan de andere kant over een lokale markt lopen zien we alle ellende van bedelaars, verminkte mensen en de armoede.
Toch ziet Cambodja er op het eerste gezicht welvarender uit als Vietnam. Wegen lijken beter en er zijn ontzetten veel mooie tempels en gebouwen. Maar schijn bedriegt. Veel is tot stand gekomen met giften van het buitenland.
Nou we gaan nog een hapje eten want het is hier ondertussen al 20:00uur.
Ook met eten zie je de contrasten. Rijke westerlingen die gezellig eten en op de stoep van het restaurant de bedelaars. Bij het terug lopen naar het hotel struikelden we bijna over tweehalf naakte kinderen die op het trottoir lagen te slapen. ze waren ongeveer 3 en 4 jaar. Toen moeder ons zag kwam ze meteen geld vragen. De kinderen waren er neer gelegd voor geld te krijgen!